بررسی مسیر عبور و تاثیرات گسل پی سنگی هندیجان - بهرگانسر در فرو افتادگی دزفول

با استفاده از شواهد لرزه ای، ساختاری و چینه شناسی و مطالعات صحرائی تاثیرات گسل هندیجان – بهرگانسر بر تاقدیس های تنگو، رگ سفید، آغاجاری، پازنان، پرنج، پارسی و کوه بنگستان مورد بررسی قرار گرفت. براساس این شواهد،گسل هندیجان – بهرگانسر دارای روند عربی می باشد که روند عربی آن می تواند نشانه ای از پی سنگی بودن این گسل باشد. در این تحقیق بر اساس مدارک موجود و بررسی های به عمل آمده، مسیر عبور بهتری برای گسل هندیجان –بهرگانسر نسبت به نقشه های گذشته بدست آمده است. شواهد چینه شناسی در میادینی که حفاری تا گروه بنگستان انجام گردیده نشان از حذف و یا کم ضخامت شدن سازند های کرتاسه بالائی بر اثر بالا بودن این مناطق و فعالیت این گسل پی سنگی در طی رخداد زمین ساختی ساب هرسنین دارد. در میادین پارسی، پرنج و کوه بنگستان که حفاری در گروه بنگستان انجام نشده است عملکرد گسل بر اساس شواهد ساختاری مورد ارزیابی قرار گرفته است. براین اساس خمیده گی ساختارها، جابجائی سطوح محوری چین ها در کنترل گسل های عرضی و پی سنگی است. این گسل پی سنگی علاوه بر تغییرات چینه شناسی و ساختاری، وضعیت تولید هیدرو‌کربور در میادین مورد مطالعه را با تغییرات رسوبی ایجاد شده در دو سوی گسل و همچنین اثر بر روند و تراکم شکستگی ها در کنترل خود دارد. تغییرات شدید ضخامت و رخساره در سازندهای پابده و گورپی در بعضی میادین مورد مطالعه، نقش این عوامل را در کنترل اثربخشی پوش‌سنگی این دو سازند آشکار می سازد. به طوری که وجود این بلندی قدیمه منجر به کاهش ضخامت شدید سازندهای پوش‌سنگی و تغییر رخساره‌های شکل پذیر(رسی) به رخساره های شکننده (آهکی) شده است. عدم تناسب ضخامت رسوبی در دو سوی این گسل ها باعث پاسخ غیر یکنواخت ساختار به تنش های مولد چین خوردگی پلیو- پلئیستوسن شده است که این خود می تواند از عوامل موثر بر شکل و مورفولوژی چین خوردگی ها، در محل عبور گسل های پی سنگی باشد .ازنظر کاربردی تعیین مسیر این گسل در میادین نفتی نامبرده، به دلیل تشکیل شکستگی های فراوان هم روند با این گسل در نواحی عبورآن ، می تواند در تعیین مسیر حفاری جهت بازدهی و برداشت بهتر نفت بکار آید.